Fruktoza należy do grupy węglowodanów. Tak jak glukoza, fruktoza jest cukrem prostym, jednak pomiędzy nimi występują pewne różnice. Pierwsza różnica to fakt, że ludzki organizm nie potrafi produkować fruktozy – w przeciwieństwie do glukozy. Dostarczamy ją z pożywienia i to właśnie głównie w formie naturalnej ze świeżych lub suszonych owoców. Jest również dostępna w czystej, ale sztucznej formie proszku lub jako składnik syropu glukozowo-fruktozowego. Drugą różnicą jest odmienny metabolizm fruktozy od glukozy. Są dwa możliwe szlaki metabolizowania fruktozy: poprzez wątrobę lub poprzez mięśnie i tkankę tłuszczową. Gdy zjemy jabłko, cukier w postaci fruktozy, który pojawi się w jelicie jest absorbowany i następuje jego szybki transport głównie do wątroby. Wątroba jest jedynym organem, który potrafi metabolizować fruktozę w znacznych ilościach dzięki enzymowi o nazwie fruktokinaza. Dzięki niemu ten szlak jest najbardziej wydajnym szlakiem metabolicznym. Mięśnie i tkanka tłuszczowa nie wydzielają fruktokinazy, dlatego są mniej zdolne do metabolizmu fruktozy. To oznacza, że kiedy spożywamy fruktozę, nasza wątroba rozpoczyna intensywnie pracować. Mówi się, że spożywanie nadmiernej ilości fruktozy przyczynia się do otyłości, cukrzycy typu II, chorób serca, a nawet może mieć udział w rozwoju raka.
Po pierwsze, kwas moczowy wywołuje wzrost ciśnienia krwi. Podwyższone ciśnienie krwi jest przyczyną rozwoju miażdżycy, zwiększa ryzyko chorób serca i uszkodzenia jego komór, podnosi ryzyko wystąpienia udaru.Metabolizm fruktozy zachodzący w wątrobie jest procesem powodującym powstawanie różnych produktów przemiany materii, w tym toksyn takich jak kwas moczowy i to on jest głównym sprawcą negatywnych następstw.
Ponadto, podwyższony poziom kwasu moczowego prowadzi do wystąpienia syndromu metabolicznego. Wynika to z faktu, że podwyższone ciśnienie krwi zaburza prawidłowe funkcjonowanie komórek śródbłonka, tworzących naczynia krwionośne, które transportują wiele biologicznych substancji pomiędzy krwią, a tkankami.
Nadmiar fruktozy w diecie paradoksalnie prowadzi do niedoborów miedzi, chociaż mogłoby się wydawać, że powinniśmy szukać tego pierwiastka właśnie w owocach. Miedź jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu krążenia i wytwarzania czerwonych krwinek (erytrocytów), a przede wszystkim właśnie do utleniania szkodliwego kwasu moczowego.
Fruktoza ma również wpływ na wystąpienie hiperlipidemii, czyli podwyższonych frakcji cholesterolu oraz niewłaściwego poziomu trójglicerydów. To oznacza, że osoby z nieprawidłowym panelem lipidowym muszą zwrócić uwagę na podaż fruktozy w swojej diecie. Istotny efekt jest zauważalny w przypadku funkcjonowania nerek. Okazuje się, że nadmierna konsumpcja np. napojów słodzonych syropem glukozowo-fruktozowym prowadzi do znacznego uszkodzenia tego narządu wydalniczego poprzez zaburzenie działania cewek moczowych, prowadzące do niewydolności nerek.
Warto wspomnieć, że duża ilość fruktozy wywołuje toksyczny efekt we funkcjonującej okrężnicy zmieniając środowisko kwasowe. Nierównowaga kwasowa w okrężnicy powoduje niewłaściwe wchłanianie substancji odżywczych z tej części jelita grubego, a to oznacza, że dostarczane witaminy i minerały z pożywienia nie zostają zaabsorbowane w dostatecznym stopniu, co prowadzi do niedoborów.
Nadmiar fruktozy przyczynia się również do niealkoholowego stłuszczenia wątroby, a od tego stanu dzieli nas niewielki krok od rozwoju marskości wątroby i raka.
Insulinooporność, czyli stan przedcukrzycowy staje się powszechnym problemem w obecnych czasach i niestety widzimy, że może być determinowany podażą fruktozy. W tym przypadku nasza trzustka wydziela niewłaściwe ilości insuliny, prowadząc do chronicznych chorób, a przede wszystkim nieleczony stan może skutkować wystąpieniem cukrzycy typu II.
Oprócz negatywnych skutków w formie zaburzeń metabolicznych czy podwyższonych ryzyk wystąpienia chorób, fruktoza ma ogromny wpływ na kontrolę apetytu. Niestety, okazuje się, że nadmierne spożywanie tego cukru prostego nie pomaga kontrolować uczucia głodu. Wynika to z faktu, że fruktoza nie oddziaływuje na grelinę, czyli hormon odpowiedzialny za głód. Mózg nie otrzymuje informacji, że jest najedzony, gdyż niepobudzona grelina nie daje sygnału leptynie, która jest hormonem odpowiedzialnym za kontrolę apetytu. Pomimo, że dostarczyliśmy organizmowi sporej dawki pokarmu np. szklankę owocowego koktajlu, to krótkotrwałe uczucie sytości dzięki zawartemu błonnikowi w owocach szybko mija i zaczynamu znów odczuwać głód. Pojawia się pytanie:
Należy odróżnić jej naturalną postać występującą w owocach jak i sztuczną, w formie pozaowocowej. Fruktoza w owocach sama w sobie nie jest zła, gdyż owoce to również źródło niezbędnego błonnika pokarmowego oraz wielu witamin i składników mineralnych. Fruktoza spożywcza i syrop glukozowo-fruktozowy nie powinien w ogóle mieć miejsca w zdrowej diecie. Czy to oznacza, że można bezkarnie objadać się owocami?
Niestety nie. We wszystkim należy znaleźć umiar. Owoce to wciąż źródło fruktozy i w wielu jednostkach chorobowych czy szczególnych przypadkach, gdzie celem jest redukcja tkanki tłuszczowej – ograniczenie, a nawet wykluczenie spożycia fruktozy, może okazać się niezbędnym i skutecznym elementem strategii żywieniowej.
Wszystkie zamieszczane na blogu treści i materiały służą wyłącznie celom edukacyjnym i nie zastąpią profesjonalnej porady lekarskiej. Prezentowane treści i materiały nie stanowią zamiennika wizyty lekarskiej, porady zdrowotnej oraz nie służą do diagnozowania, ani leczenia chorób. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za sposób wykorzystywania informacji zawartych na stronie.
Treści zamieszczone na blogu są moją pracą autorską. Zabraniam kopiowania, reprodukowania, odtwarzania ich w jakiejkolwiek formie w całości, jak i we fragmentach bez mojej pisemnej zgody i podania źródła. Na podstawie Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 z późn. zm.).
